عارفانه های یک دوست

(کاش یکی بود)

آنچنان مست توبودم،که ره میخانه فراموشم شد

خیره ماندم به در و جمال زیبای تو درذهن من است

روغنی نذرتوکردم و رفتم به حرم ، ادا کنم ،

غرق درعشق تو بودم ، که تحفه ام یادم رفت

دست بردم که بگیرم دامن حضرت عشق

بین آن کوچه تو را دیدم و هوش سرم بازپرید

هرروز نام تورا برم و عاشق تراز پیش شدم

فاصله بین من تو بود ، به اندازه یک گفت وشنود

بین حرف من تو کاش یکی کاتب بود

کاش میشد که باور بکنی ، حرف دیروز لیلی یادم رفت

محو میشود نور دیده ، زیرقطرات بلور

ابری شد آسمان و قطرات باران یادش رفت

غ..ر..آ..

هر روزنام تورا بردم وعاشق تر ازپیش شدم
فاصله بین من توبود ، به اندازه یک گفت و شنود

بین حرف من تو کاش یکی کاتب بود
کاش میشد که باوربکنی ، حرف دیروزلیلی یادم رفت

محومیشود نوردیده ، زیرقطرات بلور
ابری شداسمان وقطرات  باران یادش رفت