عارفانه های یک دوست

 (آهوی درگاه شدم)

تازفهمیدم. که دل شیدا شده

عشق تو درمن هویدا شده

نزدتان چون پاپتی ، آمدم رسوا شدم

ازکرامت هاشنیدم ، آهوی درگاه شدم

خسته ازصیادوپَرچیِن و، ذلف چشمه زار

خسته ازتیرشیطان و ، این روزگار

آمدم برذلف یاری ، چون شما . بندم دخیل

تا ببخشی این(غلام)را درپیش گاه خویش

غ..ر..آ