عارفانه های یک دوست

مستِ مستم ، جام ومی درکارنبود

مستی ام مستئ ، دیگر بود

مستِ معشوق ، مستِ دوست

مستِ آنم که ، عالم مستِ اوست

من به تو امشب ، عاشق ترم

سیر تو میکنم  و ، بهترم

باده ی داد ساقی ام ، شرارانگیزشدم

مستِ اوکشتم و ، مدهوش شدم

گرتودانی مستی ما زچیست

مستی ما شیشئ ، انگورنیست

بگسل ازجهل بند و ، عشق آغازکن

آن قفس را بشکن وخود ، ازاد کن

روشنی بخشید مبعث یار ، یارمرا

زآن همه جهل ، هوشیار وبیدار مرا

غرق کن نفس خود را ، پای عشق

محوکن ان خطاها درخود ، ای غلام

 غ..ر..آ