عارفانه های یک دوست

امشب سردیوانگی باز پرکشیدم

برذلف تو با نسیم ، شانه کشیدم

چشم دوختم ، به حوض کاشی

من نقش تو را به فیروزه کشیدم

یک لحضه کشید باد ، شانه ذلفت

من عطرتورا به حس دل می چشیدم

الفاز تو را ، به لحجهایی

برکوزه ومشک سقا ، نقش کشیدم

چون ذلف رهایت به رویا ، نگریستم

آمد سحر و باز هوسم ، سربریدم

عهدی که غلام بست ، ازسرپیمان

ازعهد ولایتت ، دل نبریدم

غ..ر..آ