عارفانه های یک دوست

برای من ای مهربان ،

چراغی بیاور

که چراغ خوشبختی ،

توباشی

من ازدریچه شب ،

به تو دلبستم

تودرانتهای شب ،

چراغ من باشی

وحشت ازگمشدگی ،

خود دارم

برآسمان مه آلود ،

تویارم باشی

همچون نگاه گیاه هانِ ،

ته دریا

آن روزنه ی نورم ،

توباشی

جرئت میکنم عشق را ،

درآئینه بنگرم

وقتی حس سبز ،

چشمانم  باشی

افسون میرشب ،

درغلام مرده است

وقتی درآسمان. میرماهتاب ،

توباشی

غ..ر..آ