عارفانه های یک دوست

توکجای زپی ات ،

ره صحرا گرفتم

همه جا رد پایت ،

زگل رعنا گرفتم

یک جهان باغ بود و ،

تو نبودی چرا ؟

که سراغ گل رعنا ،

به صحراگرفتم

دیدام سوی فلک بود و ،

دعای همه شب

که سراغ تو به صحرا ،

ز هر پیر گرفتم

مه بود وثرّیا و ،

من درفکر خیال

که سراغ تو ازآن ،

اختر زیبا گرفتم

توبیا برسربالین غلام ،

ای حبیب

که درآینه روشن همه خوبان ،

سراغ توگرفتن

ز درآ  ده محرم ،

ای حبیب

که به اذنت انتقام ،

حجی ها گرفتن !

غ..ر..آ