عارفانه های یک دوست

تاابد کنارت میمانم ،

بهترین ترانه را میخوانم

ازغزال چشمت که ،

غزلها گفتند میخوانم

فردا زره می آید و بازهم ،

برایت میخوانم

ازپشت شیشه های پنجره ،

همچون آفتاب

در دالان دیدگانت ،

می تابم

شاید به عمق روح تومرا ،

راهی باشد

چون نور درمه آئینه ،

می تابم

تصویرمرا در آئینه ،

نشکن

من زلف شکن درشکنت ،

می خوانم

میسوزد رازهای ،

درون سینه ام بی تو

میخواهم نجوای عاشقی را ،

برایت بخوانم

زآنهمه خستگی پروا ،

ندارد غلام

باچشم مسیح های تو ،

غزل میخوانم

غ.. ر..آ