عارفانه های یک دوست

گنه کردم مگردرخلوتت ،

گریه کرد ؟

درآن خلوتگه خوب دانی ،

چه کردم

درآن تاریکی خاموش ،

با مهگل

چه رازهای ناگفته:راگفتم ،

به مهگل

تنین لبهایش ،

خاموش خاموش

فراگوش میدادغزلهایم را ،

گوش

تورا میخوانم ای ،

عاشق مست

تورا میخواند این ،

دیوانه ی. مست

شراب سرخ لبهایت ،

شعله افروخت

شرربرسینه انداخت و ،

مستانه میسوخت

قلم چرخید وچرخید ،

با دلم ناله میکرد

غلام درخلوتش ،

گریه میکرد

غ..ر..آ