عارفانه های یک دوست

مگووفا نداشته ام ،

بجزگریز راهی نبود ...

این آتشین عشق تو ،

مرابه جنون کشیده بود ...

با اشک چشم. تب ترا ،

درخود خاموش کنم ...

این قصه عشق ترا ،

چرا فراموش کنم ؟ ...

بیرون زسرنمی رود ،

این سوز وسازعشق. چرا؟ ...

ازپرده ظلمت پرید ،

یکباره فاش شد راز ما ...

ازگیسویت بازمکن ،

سربند عاشقی ...

تاپند بگیرند مردمان ،

ازاین جنون عاشقی ...

غ..ر..آ