عارفانه های یک دوست

گفتمش:که ازعاشقی ،

چه می دانی ...

من عاشقم ،

آیا عشق را می دانی ؟...

نه به آن زلف پریشان ،

نه به آن چشم مست ...

من به آن سیرت مجنون ،

عاشقم می دانی ...

گرنه چشم وزلف لیلی ،

که میبرد به رویای وهوس ...

دلیل عاشقی  ،

مجنون وفرهاد ...

آن سیرت زیبای ...

بندگیست می دانی ...

غ..ر..آ