عشوه هایش مِی. پرستم ،
کرد ورفت ...
آن پرستوآمد و ،
مست مستم کرد ورفت ...
چشم هایش بود ،
جام شراب ...
باده بردست آمد و ،
مست وخرابم کرد ورفت ...
غرق رویا می شدم هرشب ،
مست وخراب ...
آن نگاه خندهایش ،
بت پرستم کرد ورفت ...
تارُخش آمد در نظرم ،
رنگ پریشم کرد ورفت ...
غ..ر..آ
غیرتومرا یار ،
کسی نیست ...
زین بتکده جزتو ،
مرایارکسی نیست ...
به سراغم بیا شَه ،
که محتاج توهستیم ...
که بجزدوری تو ،
درد دگرم نیست ...
سفرازخاک به خاک ،
جزهوس جیزی نیست ...
رنگ قفسش رنگی و ،
جای پرواز نیست ...
امروزبه سراغم بیا ،
که هفته دیراست ...
جزتو جهان را ،
فریاد رسی نیست ...
غ..ر..آ
توکه ازکوچه گذرکردی و،
ندیدی غم سنگین مرا ...
تومگربی خبری ،
زین همه الفاظ مرا ...
تووفایت چرا کم شده است ؟،
برق چشمانِ سیاهت ،
به دلم غم شده است ...
مه تابان شبانه ام ،
کمرنگ شده است ؟ ...
مه تابان شبانه ام. کجایی بیا ،
ای پریشان زلف جهانم بیا ...
غ..ر..آ
بازهم دوباره شروع شد ،
روضه مادر ...
بازهم شروع شد ،
اشکهای مکرر ...
اجازه بده آقا بخوانم ،
ازاتفاق افتاده دم در ...
ازچادرخاکی مادرت ،
ازآتش زدن میخ و در ...
ازفریاد شکستن پهلو ،
ازفشاربرابر دو در ...
آه میرسد به آنجا ،
که نیمه شب ...
بی اختیارگریه میکرد ،
حیدر ...
این قصه نیست حقایق است ؟ ،
ایام غم وخانه داری دختر ...
آن لحظه رسید ،
که ظهرعاشورا ...
برتل بلند آمد ،
شیر دختر ...
غ..ر..آ
آخرم رسوا شدم ،
این غم پنهان نماند ...
آن نقاب کذب شاد ،
زیرباران بررُخ نماند ...
این قلم با دل همدم است ،
اما قلمدانی نماند ...
عاشقم عشقم ،
نوای بلبل است ...
آمداز ره پیری و ،
جوانی هم. نماند ...
عاقبت سردرگریبان میشوم ،
آخرمهمانی هم. غم پنهان نماند ...
غ..ر..آ
ای خوشا دلهای ،
دوراز هوس ...
یک نفس با دوست بودن ،
بهِ زآن باغ وقفس ...
عاشقی این است و ،
عاشق یعنی همین ...
عطربوی اوبیاید ،
بادمش درهرنفس ...
خسته ازدلهای ،
نا امید درقفس ...
خسته از رفتن ،
بین خار وخس ...
ای خوشا پرواز ازسطح ،
هوای آسمان ...
ای خوشا بال زدن ،
درهوای بی خار وخس ...
غ..ر..آ
باعطرتوبیدارشدن ،
ما راخوش ...
ازبوسه گرمت گرفتارشدن ،
ما راخوش ...
هرجای جهان چرخید خورشید ،
باهمان صبح سلامش ...
بازهم تب تبدارجانان ،
ما راخوش ...
غ..ر..آ
من برای تو شعرگفتم: ،
باورمی کنی ...
ساده ترازدیگران گفتم: ،
باور می کنی ...
باهربیت وغزل ،
نام تراگفتم:چرا؟ ...
چون ردیف شعرنام تواست ،
باور می کنی ...
میبینم ترا باروح قلم ،
باهمان چشم خمار ...
مقصد خانه ی عشق است ،
باورمی کنی ...
ذکزاشعارم بدون تو ،
نابود و نیست! ...
اینهنه گفتم:برای جانان بود ،
باورمی کنی ...
غ..ر..آ
