عارفانه های یک دوست

دوبازو باز کرد ماه و.حلاش گمان و ،

دل ما میبرد ماه تاب

زدم تکیه برسنگی نگاهم سوی محراب و ،

عجب عشقی دارد این ماه تاب

خزید ابری وگیسویش پریشان کرد ،

زچشمم پنهان کرد ماه تاب

دلم گرمیگرفت و مثل اسپند ،

ناله میکرد درابر و دود

پرنده برسرساقه بنشست و ،

فریاد میزد ماه تاب ماه تاب

غلام قوس وقزح را درمحراب دید ،

میان تاق محراب دید ماه تاب ماه تاب

غ..ر..آ