عارفانه های یک دوست

ما سراب نیم. ریشه داریم ،

استاده ایم روی خاک ...

مثل یک ساقه و کیاه ،

تن دادایم ...

به آفتاب وآب وباد ،

روی خاک ...

می مکد گرزندگی ،

شهد مرا ...

ما هنوزایستاده ایم ،

روی خاک ...

جاودانه نیم ،

با طنینِ آرزوها ...

زنده ایم ...

برجدارپنجره ،

ازشبنم شب ...

هرسحر نقش ،

گل میکشم ...

یک ترانه یک غزل را دلنشین ،

با نفسهای دلبرمیکشم ...

غ..ر..آ