عارفانه های یک دوست

مرا افسون چشمانت ،

کردی و رفتی

خبرازحال ما داری و ،

رفتی ؟

بجز چشم افسونگرت ،

جانا

مرا در باده افکندی و ،

رفتی

نمی خواهم بگریزم ،

من آخرعاشقت هستم

نمی خواهم آغوشی ،

عزیزم عاشقت هستم

نمی ترسم ز رسوایی ،

برایم نامه ای بنویس

اگر رفتم سفر جانا ،

توبرسنگ مزار بنویس

نمی ارزد به بی مهری ،

فدای لحظه هایت شم

بیا شاد کن. این عاشق  ،

فدای گفتمانت شم

بیا بگزاربه این ساغر ،

لب شیرین شکر جانا

توخود دانی که مست و ،

خراب توام جانا

من افسون چشماتم ،

قدم برچشم ما بگزار

غلام بیمار ومیسوزد ،

قدم بر این. سرا بگزار

غ..ر..آ