عارفانه های یک دوست

پرده ازشب بگیرو هویدایش کن 

راز این هسته شکاف و تماشا یش کن

 درحریم دل یار، یارِمرا می بینی

برجبینش بنگر ، جلوه خدا می بینی

درمصاف مسکین دل من ، زبون نیابی اورا

صبح را روشن و، عشق را دوا می بینی

ای صبا زخارگل ، ترک جدا ایی مکن

چون به روی گل نگری ، درد را دوامی بینی

نای خشکید شود گرنه طراوت دم او

وای اگرحکمت خاررا زگل جدا بینی

تابد از دل شب پر توایی ازکوکب وماه

عشق راهنری یاب (غلام)، نورخدا می بینی

غ..ر..آ