عارفانه های یک دوست

(می شکنی شیشه دل) 

می زنی چشمک واما می شکنی دل چرا؟

دیدمت برسربازار وچه کردی ، بردل ما

عاقبت می شکنی شیشه دل ، زین گذر

توچه مغرورگذرکردی وآشوب شددل ما

وای براین دیده ودل ، که دلازارش توشدی

بی دلیل کردی سفرو، یاد نکردی توزما ؟

چون گمان کردی که دل ، باتوسِری دارد

به لبانم عطش و، میسوزاندعشقت دل ما

می تبد قلبم وباهرتپشی ، قصه ی تومی گوید

بخت که نبود این جدایی ، پس که جداکرد زما ؟

که گشاید گره ازبخت (غلام) وسرانجام عشق

یاکشد به سراپرده خلوت ، همه خاطرات ما

عطش عشق و احساس شعرم ، همه دروجود اوست

می ماند خاطراتی از توودل شکسته ما !

غ..ر..آ

((این جهان هم ، جنت اَلملک خداست) )

زندگی در کوچه باغ رازها .

واژهایش آشنایی ، باخد است

دیده ودل هردو در، راز ونیاز

هشوه وتننازی ، ازآن خدا است

جلوه فصل ها ، ریتم نفس های ما است

این جهان هم ، جنت اَلملک خداست

می تپد دل درتمنایش ، حق را باوراست

عینک بدبینی و، شک را . باید شکست

تا که زشت زیبا شود ، درانجمن

این همه خسرانِ نعمت وقرآن و، من

ممبرومیخانه و، جام ومستی های من

می کشد ، عشقی (غلام) را درانجمن

غ..ر..آ

 ( حس رضایت می کنی)

فال حافظ را گرفتم ، عقده ی دل بازنشد

این دل دیوانه هم ، با سرکتاب راضی نشد

راز دل را درپی سجدها ، با خدا باز کنم

دست ودل تنها به سویش ، با دعا باز کنم

یک شب از پنجره ، دستم راخواهد گرفت

این همان دستی است ، که شبها بالا می گرفت

بغض دل ترگید و پس ، آغوش یار کجا است

قصه ی شهرزاد نبود ، وعده های یارکجا است

می نشینی ای(غلام) حس رضایت میکنی

شعرزیبا را تو ، همرنگ خدایت می کنی

غ..ر..آ