توماهی در دلم هرشب ،
که پنهان میکنی زلفت ...
حجابت دلنوازمیشه ،
ازآن نوررخسارت ...
گهی ازدیده پنهانی ،
توپشت ابر خرامانی ...
هویدا میشوی آخر ،
توپشت ابرنمی مانی ...
خراب آبادم .آباد ،
تومیتابی دلم شاد ...
به رخ گیسوفرو ریزمه ،
که عشق آزاد آزاد ...
توماهی در دلم هرشب ،
که پنهان میکنی زلفت ...
حجابت دلنواز میشه ،
ازآن نوررخسارت ...
غ..ر..آ
شهاب درآسمانِ ،
خاطرم سوخت ...
پی یش بغض کلوترکید ،
دلم سوخت ...
حدیثم آسمان بشنید ،
شد اَبری ...
توعاشق شدی ،
عشق هم. ترا سوخت
تپید قلبم کشید خط زر ،
درآسمانم ...
حریردرآسمان مات شد ،
پیش چشمانم ...
نمی خواهم ازاین پس ،
نا ُامیدی ...
سحرچید دانه دانه خوشه پروین ،
دیدی ؟ ...
چورخت بست اَبر و ،
نوربارید ...
بیادت شد دلم اَبری ،
چشمانم بارید
شهاب درآسمانِ ،
خاطرم سوخت ...
غلام بغض کلوترکاند ،
دلش سوخت ...
غ..ر..آ
میی که ورزمیدهد.روح مرا ،
به دست توست ...
دوای دل شکسته ام ،
به دست توست ...
به باد مده گیسو ،
پریشان مکن مرا ...
که دست التجابم ،
بسوی توست...
ببین چشم بیمارمرا ،
که درانتظارخسته است...
به طعنه بگوساقی ، ؟
که جای تازیانه توست
به وعد گاه کاروان رسید ،
رفیق ...
به شورنغمه گریه کند غلام ،
همانجا خانه ی توست
غ..ر..آ
یک نظر براوکردم ،
نقش او بردل نشست ....
نقش اوبرسینه و ،
مهرش بردل نشست ....
درمیان دشت دیدم ،
دخترگل را به رقص ....
بادرقصیدن گرفت ،
ازشوق گلهای بهار
آن رُخ زیبای تو ،
سیرت شعروغزل....
نقش شد با قلم ،
برغلام مهرش نشست ....
خانه ی روبه دریا میشود ،
ویران اگر ....
یارنباشد خانه و ،
آن سراب باید شکست ....
غ..ر..آ
قرارنبود توی این روزگار ،
بسوزیم
قلب مان درد بیاد.درتب یار ،
بسوزیم
عمریه به جاده چشم دوختم ،
بیاد
سربزارم روی شانه هاش ،
هق هق م دربیاد
هنوزم تو خاطرم هستی و ،
دوست دارم
هرجا که میخواهی باشی ،
بازم دوست دارم
ازغصه خشگید گل گلدان ،
بیا
هرکجا باران شد ،
بیاد شمعدانی بیا
گلِ نارنجمی ،
برگ گل ترنجمی
قلب مان درد آمده ،
جان گل یاس بیا
غ..ر..آ
دست مهتاب که دیشب ،
گل میریخت....
به تن ساقه شبنم گل ،
رک حیات میریخت.....
مثل آئینه ی شب ،
بی قراری می کند.....
مثل عاشق تا سحر ،
بی قراری می کند.....
قاصد باد میبرد ،
بوی شب بو را کجا.....
می کشانی نگاهم را ،
تا کجا.....
میکشد پرنگاهم ،
دنبال تو.....
مثل آهومی نهد پای ،
غلام در دام تو.....
غ..ر..آ
نامه ای از داد بی دادی ،
نوشتم ....
زآن شکوه دیدم ترا ،
ازدل نوشتم ....
چشم نخفت تا نیمه شب ،
در یاد تو ....
مثنوی میخواندم و ،
بیت ترا نوشتم ....
درسکوت راز پنهان ترا ،
درقلب نهفتم ....
با ترانه عیان کردم و ،
برخلق گفتم ....
هی نظرکردم به عشق خویش ،
گمشده آفتابم چرا ؟ ....
درجنون غرق گشته است ،
این دل بیچاره بیا !....
نیفکند فتنه مرا ،
فتنه گردلم توایی ....
دست هوس آهنین ،
زجا نیفکند مرا ....
غ..ر..آ
مرا افسون چشمانت ،
ز ره بُرد
کمان ابروی چشمانت ،
ز ره بُرد
مرا راه گریزهست ،
که بگریزم ؟
ازآن باده وجام و ،
لبهایت بگریزم ؟
لبت مست غزل بود و ،
من واین ساغرپر مِی
چنان گشتم افسون و ،
من ومستی این مِی
مرا افسون خود کردی ،
ز ره بُردی
مرا بیمارخودکردی ،
دلم بُردی
دوچشمت میدوزی برچشمم ،
رازمیگویی
مرابیمارخودکردی ،
طبیبا و زچه آنرویی ؟
غ..ر..آ
