این جهان بی او ،
ارزش دیدن ندارد ...
دانی که چرا نمی دید ،
یعقوب یک عمر ...
چون شهربی یار ،
ارزش دیدن ندارد ...
عهدکردم که دگرهیچ ،
ننویسم به کاغذ قلم ...
دیدم که عشق نقشش ،
ارزش نازکشیدن دارد ...
غ..ر..آ
ماه شعبان آمداست ،
موسم گلهای ...
خوبان آمد است ...
شاخ طوبی ...
سرزد ازخلد ...
مژده بریاران ...
ماه شعبان آمداست ...
هم مولد ابوالفظل وسجاد ...
هم مولدحسین ...
بهرقران آمداست ...
مهدی صاخب زمان ...
سرورمان ...
ازبرای اهل ...
ایمان آمداست ...
آغازماه شعبان برهمه ی
عزیزان مبارکباد
غ..ر..آ
عشق آدم را به شهرِ ،
ناشناخته می برد ...
وقتیکه سوارِ،
قطارش شدی ...
تاباغ جنون و ،
دل سوخته میبرد ...
این ریل عاشق با ،
واگن های پرازشرر ...
وقتی سوارشدی ،
ترا تا خدا می برد ...
غ..ر..آ
سدِ چشمم زغم یار ،
سیلاب شد ...
چشم درحسرت دیدارتو ،
بی خواب شد ...
رم کرد بغض گلویم و ،
ترک خورد وشکست ...
تاسحرمخمل شب کبود و ،
بارانی شد ...
بغض مهتاب شکست و ،
دل من تیره تار ...
عاقبت ترکید بغض و ،
سد چشمم سیلاب شد ...
غ..ر..آ
امروزکه ازآهنگ صدایت ،
سرمست ومستم ...
بگذاربخوانم بیت وغزلت را ،
تا هستم ومستم ...
ازنرگس چشمت بگویم ،
یاگیسوی رهایت ...
بگذاربگویم که ازنرگس چشمت ،
مستِ مستم ...
کُشت آن نگاهت مرا و ،
شرربه جانم انداخت ...
با این تن تبداربمیران مرا و ،
بنویس که ازعشق تو رفتم ...
غ..ر..آ
دلگیر بی طاقتم ،
ازنبود تو رعنا ؟ ...
سیرمیشوماز زمین وزمان ،
بی تو رعنا ...
زل میزنم ازقاب زمان ،
بدون پلک به رنگ رفتن ...
گویی که کویردیده چشمم ،
باران می بارد بی تو رعنا ...
توآه شدی و ،
من اشک شمع ام ...
میسوزم وآب میشوم ،
بی تو رعنا ...
ای بی خبر از دلم ،
پرالتهابم ...
با بوسه مراسیرکن ،
میرسد زمستان رعنا
غ..ر..آ
سلام روزپدربرمردان ،
مرد ورفیق مردمبارکباد ...
ازمکراین گردون ،
جان درنبرد یکی بین ما ...
پدر راگندم از ره و ،
ما راماه گندمگون برد ...
ما راهمان بس که ازپدر ،
نامش به نگوباید یاد برد ...
غ..ر..آ
منکه مهمان توام ،
یک بوسه مهمانم کن ...
می تپد درسینه ام مرغ دل ،
مرغ دل راازقفس آزاد کن ...
درمیان گیسوانت ،
جابده دست مرا ...
درمیان خرمن گیسوی شب ،
پنهان کن مرا ...
باشراب فرداعلای لبت ،
کم کَمَک بابوسه حیرانم کن ...
ماه اسفند است و ،
گرمای دستت دلپذیر ...
گرمی شبهای تیر را ،
بالبت تعبیرکن ...
غ..ر..آ
عاشق شدم و ،
یار زمن هیچ نداند ...
ازهلهله ی سوزدلم ،
هیچ نداند ...
هرچند که پرستم ! ،
اورا ولیکن ...
احساس مرا آن ،
گل بی خار.کی داند ...
غ..ر..آ
مست بودم ازعشق تو ،
مثل شراب ...
اشکهایم جاری شد ،
همچون سیل آب ...
انتظار ومنتظر ،
آخرهنوزم عاشقم ...
آرزویم وصل یار و ،
هیچ نمیداند چشمم خواب ...
سوختم درالتهاب و ،
بیا آزاد کن ...
التماست می کنم ،
قیسم درچاه آب ...
دست نشستم ،
ازدیار. بی کسم ...
بی قرارم لیلی ،
مست کن مرامثل شراب ...
غ..ر..آ
