وسوسه کرده باد را ،
عشوه وآن نررگس تو ...
سپیده سرزد باز ،
ازسماع گیسوان تو ...
زمزمه ترانه ها و ،
شادی روی لبت ،
به قلب من شرار زده ،
فظای اعتماد تو ...
اگرقراره بشکنی و ،
تارکنی چشم مرا ...
فظای انتقاد را ،
غبارکنم به روی تو ...
آئینه اطاق من ،
مگرتو دشمن منی ؟ ...
چراغبارنشسته است ،
زمزمه میکند لبم.ترانه های شاد تو...
غ..ر..آ
اسب دلم رام ،
چشم شهلای تو شد ...
منتظر وبی قرارِ و ،
زار توشد ...
جوشش دریای دل و ،
چهره آرام تو ...
مرجع تقلید توای و ،
دل رام توشد ...
سلسل احکام توای ،
مقصد ومعبداٌ توی ...
چشم سیاحتگرت ،
شره آفاق شد ...
تاب مرا برده ای ،
شعله کشیداین شرار ...
چشم توشد مشقم ،
خام دلم زنده شد ...
خشکی لبهای من ،
وزطربت زنده شد ...
اسب دلم رامِ ،
هُرم نگاه توشد ...
غ..ر..آ
منکه پُرزاندوه ،
ثریا شدام !...
زآن ره کج و ومعج ،
بی ثریا شدام ...
دلکم فال معقول نیفتاد ،
بررسم به وصال ...
سرپیری می نگارم ،
که رسوا شدام ...
کاش پیدا شود ،
راه فرای ازتو ...
نشد آخر ،
به نگارم برسم ...
میرسد مرک من آخر ،
بیا که تنها شدام ...
فال گرفتم باردگر ،
خوب نیامد غلام ...
راه مگر کج بود ،
که تنها شدام ...
توکه درهرانجمنی ،
ورد زبان وخاصی ...
ماکه درگیر توایم صاحب دل ،
پس چرا بی ثریا شدام ...
غ...ر..آ
توکه ازچشم من ،
احساس دلم خواندای ...
سخنی نیست که بگویم ،
خودت استادی ...
جمله یست که نگویم ترا ،
سخت است ولی ! ...
وتوآنی که دوستت دارم و ،
خود استادی ...
مکن ترک مرا ،
ترک نفس خواهم کرد ...
دل پُرتپشم را ،
بی کس خواهی کرد ...
طافت هجر رفتنت ،
را ندارم نفسم ...
تورمق در دل وجان منی ،
ای همنفسم ...
دل مرثیه خوانم را نکذار ،
سودازده توشود ...
دل وابسته را بگذار ،
شیدای تو شود ...
غ..ر..آ
تانگاهم تنظیم شد ،
سوی تو ...
ناگهان چشمم ،
درگیرشد درچشم تو ...
با قلم موی عشق ،
ترسیم کردم در دلم ...
نقش زیبای توبر ،
روی قلبم ترسیم شد ...
آنچنان تاثیرکرد ،
هُرم لبت ...
کهنه زخمهایم ،
ترمیم شد در دلم ...
ناگهان قلبم تپش هایش ،
بالا گرفت ...
دوره تحریم تمام و ،
عشقت جای گرفت در دلم ...
آنچنان عاشق شدم من ترا ،
خاص شدعشقت دلم ...
عشق تو تقسیم شد ،
بین خدا و دلم ...
غ..ر..آ
نگاه توآفتاب و پیش چشمت ،
چوموم آب میشوم ...
به حُرم حریربوسه ات ،
غرقِ نگاه آفتابت میشوم ...
شراره ای که می کشد ،
مرا درنگاه تو ...
به لای لا ی لبت ،
اسیرشراب خواب میشوم ...
نگاه می کنی ومیدمی ،
ومن گرم نگاهت میشوم ...
غ..ر..آ
ما سراب نیم. ریشه داریم ،
استاده ایم روی خاک ...
مثل یک ساقه و کیاه ،
تن دادایم ...
به آفتاب وآب وباد ،
روی خاک ...
می مکد گرزندگی ،
شهد مرا ...
ما هنوزایستاده ایم ،
روی خاک ...
جاودانه نیم ،
با طنینِ آرزوها ...
زنده ایم ...
برجدارپنجره ،
ازشبنم شب ...
هرسحر نقش ،
گل میکشم ...
یک ترانه یک غزل را دلنشین ،
با نفسهای دلبرمیکشم ...
غ..ر..آ
تب طولانی می خواهم ،
که احساسش برانگیزم ...
نگاه نافذش را ،
به یک بوسه برانگیزم ...
چه دلگیرم ازاین ،
بن بست بی راهه ...
دلم احساس می خواهد ،
که عشق را دربغل گیرم ...
چه بی منطق است ،
دنیای بن بست ...
اگرعشقی نباشد ،
خزان دنیا را می گیرد ...
چقدردوست می دارم ،
خزانم باشد بارانی ...
حبیب آید بپاشد بذر ،
چتربرسرنمی گیرد ...
درآن آرمش پنهان ،
لبانم خنده می خواهد ...
دلم پُرزفریاد و ،
مگرعاشق شدن جرم است ...
دلم پُرزاحساس و ،
مگرحالم نمی فهمد ..
غ..ر..آ
دفترشعرعشقت را بستم و ،
اما پس لرزه داشت ...
گفتم: ازخاطرت رفتم ولی ،
سیا مشقت ادامه داشت ...
تکیه گاه می خواستم ،
برای لرزش شانه ام ...
تکیه گاه هم رفت و ،
مراتنها گذاشت ...
دست تقدیر بود یا اقبال من ،
اوسفرکرد ومرا جا گذاشت ...
غ..ر..آ
