از رنگ رخسارت دارد ،
تمنا دلم ...
قد یک دنیا فلسفه دارد ،
در دلم ...
دیدم ازپنجره دل ،
ترا. تماشا کردم ...
چشمم میل تماشای تو دارد ،
خون است دلم ...
در وجودم نوشتم ،
ازتو به غزل ...
نیست هیچ خاطرای ،
جزتوعزیز.در دلم ...
مصلحت هست که تو ،
سنک صبورباشی ...
همه شب ذکرتوهست ،
بخدا در سرم ...
کودک دل ترا ،
درخدا میجوید ...
هوسی جزتوندارم ،
بخدا در دلم ...
غ..ر..آ
غنجه های باغ رقصیدن ،
وقت آمدنت ...
عیب این نیست که بلبل ،
آمده به دیدنت ...
آنقدخوش بر و روهستی گل ،
گرچه خار روئیده برساقه ی تنت ...
ماه درشب خورشید به روز ،
آمده به دیدنت ...
پرده برزلف مگیر ای مه من ،
بنیشین پس آن پرده ای غزال ...
که خوش آواز بیاید غلام ،
به نسیم سحری دیدنت ...
غ..ر..آ
قهوه دم کردم ،
تاخواب پرکشد ...
تابیای وببینم ،
شاید ترا ...
سالهاست که هوایی ،
کرده ای مرا ...
قصرنور وآفتاب ،
رقصیدن صبح سحر ...
دلبرم دلتنگم ،
بیا تاببینم ترا ...
این بهارهم پرکشید و،
رنگ پائیزی گرفت ...
روی سنگفرشها پهن کردام دل ،
تا ببینم ترا ...
غ..ر..آ
نازنینم چرا ،
سرگرانی میکند؟ ...
آه چه کردم که او ،
خصم جانم میکند ...
گه به راهش مینشینم ،
دیده بانی میکنم ...
گه شنیدم اوبرایم ،
ختم انعام میکند ...
ای پَری ای نازبانو ،
اهل سماٌئ یا زمین ...
این پَری آخرچرا ،
بی طاقتم میکند؟ ...
من همان یک لاقباهم ،
مهربانم شک نکن ...
عاشقم برشیرین زبانم ،
اومرا درک میکند؟ ...
عاشقم ای جهان ،
اوچرا خاکم میکند؟ ...
غ..ر..آ
توعجب شوق غزلخوانی ،
به لبانم دادی ...
ازکجا این همه شوق آواز را ،
به زبانم راندی ...
ناخدایم ،
به خدای تونزدیکتر شدم ...
اینهمه معجزه را ،
ازکدام قبله نشانم دادی ...
اینهمه مستی ازباغ انگورکه بود ،
که به اعجازبه دشت وصحرا نشانم دادی
چه شررانگیزشد ،
این تن پوش جهان ...
اینهمه شورعشق را ،
تونشانم دادی ...
غ..ر..آ
کس نمیداند چرا؟ ،
گردشما میگردیم ،
باهمه خستگی ها ،
درپی رد پا میگردیم ...
رفتی و ما دنبال ،
ردپای تو ایم ...
پاجای پای توبگذاشتیم و ،
دنبالت می گردیم ...
ورق جوربه کفم خورد ،
گفتن حق است ...
توبلا گرشوی ،
گرد بلا میگردیم ...
نتوان پنهان شوی ای مه ،
همه گویند خورشیدی ...
پس چرا درطلب ،
طلعت ماه می گردیم؟ ...
ای گل منتظران ولایت ،
همه منتظرند ...
ما منتظران ،
گرد شما می گردیم ...
غ..ر..آ
توعجب شوق غزلخوانی ،
به لبانم دادی ...
ازکجا این همه شوق آواز را ،
به زبانم راندی ...
ناخدایم ،
به خدای تونزدیکتر شدم ...
اینهمه معجزه را ،
ازکدام قبله نشانم دادی ...
اینهمه مستی ازباغ انگورکه بود ،
که به اعجازبه دشت وصحرا نشانم دادی
چه شررانگیزشد ،
این تن پوش جهان ...
اینهمه شورعشق را ،
تونشانم دادی ...
غ..ر..آ
توآئینه ی منی و ،
دوستت دارم ...
باچشم خودت میبینم و ،
چشمانت را دوست دارم ...
همچون عقاب بالا می پری ،
هنگام باد وباران ...
من آن شکوه وغرورت را ،
دوست دارم ...
این جمله چرا کناه شود؟ ،
آن دل عاشقت را دوست دارم ...
باورکن روزشمارم ،
شدی هر روز ...
ازابتدای دیدنت هرروز ،
برتقویم نوشتم دوست دارم ...
امروز را به حساب ،
روزهای دگر مگذار ...
بیشترازهرروز ،
طوفانی کردی ساحل دلم ببین ...
درهوای طوفانی ،
پیچش زلفت را دوست دارم ...
غ..ر..آ
