درهم آشفته مکن ،
گیسو
که بیمار و ، تبدارشدم
هردم آن شانه نکش ،
گیسو
مده آزار و ، گرفتارشدم
گاه میان خلوت تنهای ،
ازعشقت
همچوابرخزان ، اشکبارشدم
اختران غرق تماشا بودن ،
تا سحر
گونه ام سرخ و ، تبدارشدم
هردم از در.طلب میکرد ،
چشم
زدرآئی تو ، دلکش ومستانه
برسانید آوای مرا و ،
بگوید ؟
که غلام مست توهست و ، دیوانه
ضربه تک تک ساعت به سحر ،
نزدیک شد
ضربه میزد که برو ، میخانه
غ..ر..آ
درچشم عاشقان پائیز ،
رنگ هنراست
تصویر درچشم عاشق ،
افضل است
چون می تپداین دل ،
ازعشق او
مجنون کی زحال لیلی ،
بی خبراست
چشم راه میکشد و ،
دست برآسمان دارد
این رنگ خزان نیست ،
فاتح دیگراست!
گرنغمه زند بلبل ،
برشاخه نارنج
الفاظ غزلهایش ،
شکردیگراست
گربرگی ریخت و ،
همسفر. باد شد
دانی که به اِذّن اوست و ،
هنراست
ازچشم دلبرقطره قطره ،
میچکد دُر
رود تشنه ی اشک ،
دلبراست
گرکارعاشقان ،
بهم وصل شد
شعرپائیزغلام هم ،
یک غزل است
غ..ر..آ
میشه مگه هواسم ،
یه جای دیگه باشه
میشه مگه تپش هام ،
برای اونباشه
میشه مگه غیراو ،
دلبر دیگه باشه
میشه مگرکه اصلاً ،
عشق هم پا نباشه
وقتی میاد باران ،
حالم وعوض میکنه
میبینم تورا توباران ،
بازدلم هوس میکنه
نتوان غلام یه لحظ ،
درفکر اونباشه
دق میکنم بی او ،
گرعشقش نباشه
غ..ر..آ
بغض تب آلود شب گذرکرد و ،
صبح با َابرآمد
چارقد نقرایی رنگ پوشید و ،
هنگام سحر آمد
روزچوگریزد تودر شب ،
روح عریانی
وسوسه مشودر حوض آب ،
درقلب اوجانی
جاذبه ایستاد و ،
سیب به شاخه آرام ماند
تا سحربه تماشای تو ،
که درآب عریانی
میزنی آتش بجان غلام ،
وقت رفتن
میسوزانی و.ازاین درد ،
چه میدانی
به پای بیکسی ،
نزار مرا
که چون توگل ،
دارم کسی
غ..ر..آ
دراین شبها دلم پَرمیزنه ،
دلربا برگرد
نمیره دل زین حال واحوال ،
یاربرگرد
بیا پیشم که باز امشب ،
هوایی گشتم
نزن برهم رویایم ،
که سرمستت گشتم
نوشتم غزلها برایت ،
بی صداخواندم
نفس پروازمیکرد سویت ،
بی صدا ماندم
ببین حال خراب و ،
نبودنت عذابه
نفس بود ونبودش هم ،
بی توعذابه
نتونستم آرام کنم دل را ،
دلشوره دارم
فراموشت نخواهد کردغلام و ،
بی قرارم
بزن رعد تا ببارد اَبر ،
دلم امشب بی قراره
حسابی دلخورم آسمانم شد ،
بی ستاره
غ..ر..آ
تو میخندی ومن محوه ،
ابروکمندم
تو میگردی ومیگردم پی ،
گیسوبلندم
میدونی دل به توبستم ،
سیه گیسوی باغَم
برای دیدنت باید ،
قبای سبز بپوشم
بهانه کردم رفتنت را ،
تا. رعنا ببینم
جمال آن قد وبالا ی ،
رعنا ببینم
فراموش میشوم بی تو ،
فراموشم نیستی
یه زّره سادگی کردم ،
چرا دوری. تا هستی
توگرمی غلامی. برگو ،
کدام میخانه هستی
غ..ر..آ
گیسوبهم ریختی و ،
گرفت حال مرا
رها کرد دوگیسوبه باد و ،
بهم ریخت مرا
برگرد وبیا ،
که دل برگردد
بنشان آتش سرکش ،
که برگردد
هرجاکه میروی پشت هر ،
زرّه پنهانی
دل میبر و،
برنمی گردانی ؟
شیدایی ما ،
مگر هویدا نیست ؟
غم دوریت مگر درما ،
پیدا نیست ؟
سوغات عشقی ،
که میراثش وفا ست
ای دلربا. مگرغلام هم ،
بی وفا ست ؟
غ..ر..آ 9/7/97
بازیاد ایام شد ومن ،
درخم کوچه
ازشوق دیدارتودلبر ،
نشستم سرکوچه
ساقی نیامد ،
که ازجام وجودش
دیوانه ومست گردم ،
سرکوچه
دل یاد توکرد وبه هر ،
رهگذراین گفت
هرگزنرود خاطرآنشب ،
سرکوچه
بازعطرتوپیچید و ،
غلام یاد ایام
دل پرگشود و نشستم ،
سرکوچه
دل یاد توبود و آن ،
چشم سیاهت
هرگزنرود خاطر ایام و ،
یادش سرکوچه
غ..ر..آ
میشکنی قلبم و ،
کارت دلبرگشی
تاتهش پایم وآخرمرا ،
می گشی
اومرا تنها نمیزاره ،
اما چرا دلبرگشی ؟
بس بیا کوتا بیا جانانم ،
چراعاشق گشی
یک گمی بادلم باش ،
دیوانه تم
هرجوری ردم کنی ،
بازم درخانه تم
هیچکسی مثل غلام ،
نمی خواد.عزیزم
پای تو وسط باشه ،
همیشه عاشقم
دارو ندارم تو و ،
همیشه کنارتو و
دل ازت نمی کنم ،
یار دلبرگشم
غ..ر..آ
پُرازحرفه نگاهت ،
درسکوت شب
نه رمل و نه اسطرلاب ،
پُراز رازی درشب
حضورت در وجودم ،
مرا زنجیرکرد
سکوت پُرهیاهویت مرا ،
غافل گیرکرد
توبانقش وجلاهستی ،
چه در روز و چه درشب
فقط میشه بزاری روی قلبم ،
دست
تودنیای غلام هستی ،
توماهتاب وماه هستی
توقاب پنجره بنگر ،
مرا درخود پیدا کن
نشان شیدایی دل را ،
درونِ زخمم پیدا کن
زمانه رنگ عوض کرده ،
زمینش پُرزنیرنگ است
کجایدصدق وصادقها ،
که صادقها زخم خورداست
غ..ر..آ
