حسرت چشمانت ،
قطره قطره بارانم کرد ...
ای ساحل آرام دلم ،
انتظارت...
سایه ی سرکشم کرد ...
ماه تکراری شبهای من ،
بیشتراز شبهای دیگر ...
عاشقم کرد ...
این گهنه شراب جامت ،
دهلیزقلب مرا ...
مسخ خود کرد ...
مومم به شبها برهت مه ،
آن برق نگاهت...
آبم کرد ...
غ..ر..آ
خانه کردی در دل وجانم ، بیا
عاقبت دیوانه کردی ، چرا ؟
عالمم آتش زدی ، پروا نکردم بیا
شمع وپروانه ات هستم ، بیا
ساقی میخانه ات میشم ، بیا
فتنه کن فتانه ات میشم ، بیا
یا مرا درچاه بیفکن ، یوسفم
خادم چاه هت میشم ، بیا
غ..ر..آ
صدای بال فرشتگان ،
با باد می آید ...
ازکهکشان برگ ریزان ،
بیکران می آید ...
کنون که آمد است ،
این فصل خزان نیست ...
به کهکشان بنگر ،
رنگین کمان می آید ...
بشوید مرا ،
با شراب باران ...
بپیچت درحریربوسه اش ،
باد و باران ...
به گرمی لای لا یش ،
مست خواب می شوم ...
به زیرچترگیسوانش ،
همچوموم آب می شوم ...
شراب خواب شبهایم شد ،
مثل مهتاب ...
رنگین فرش زیرپایم شد ،
در حریر آفتاب ...
غ..ر..آ
خزان می شوم ،
ازتنها یم ....
بیا پیچک بشو ،
بپیچ برتنم ....
توباران و من ،
چتروارونه ام ....
که میشوید غم و ،
از دلم ....
تو آغوش گرمی ،
به پائیزم ....
بیا تا بپایت ،
برگِ تنم را بریزم ....
تو ای دارغه ی ،
باغِ الوان ....
بیا تا بروی شانه ات ،
اشک بریزم ....
نخواهم گسست ز دامت ،
عزیزم ....
همیشه صید دامت ،
هستم عزیزم ....
غ..ر..آ
بیا شاد بکن ،
دلتنگیم را ...
رسان برساحل ،
عشق ومستی یم را ...
حصاری سخت هست ،
بین من وتو ...
تو آفتاب شو بسوزان ،
این حصار را ...
نخستین عشق ،
عشق تو بود در دل ...
اگرصد خزان آید ،
عشقت زدل بیرون نمیره ...
سیه دامن مپوش ،
دامن کشان باش ...
خرامان رفتنت ،
ازیادم نمیره ...
هزاران جلوه دیدم ،
رنگا رنگ ...
من آن رنگ پُرچینِ ،
دامنت یادم نمیره
غ..ر..آ
از شرارچشمانت ،
مرا سوزاندی ...
درعمق چشمت ،
مرا خواندی ...
لبهای مرا درحسرت ،
بوسه جامت ...
زآن حسرت بوسه ،
مرا سوزاندی ...
دانم که رازاین ،
دیوانگی دانی ...
تا فرصتی پیداشد ،
مرا سوزاندی ...
پروانه منم شمع توایی ،
جانا ...
هم خود سوختی و ،
هم دلِم سوزاندی ...
غ..ر..آ
