عارفانه های یک دوست

(زبان حال رقیه)

عمه ، سربابا روی نیزه دیدم

زخمی شدم حال دویدن را ندارم

با تازیانه می زنند ما را

عمه مگرمن عمو عباس ندارم؟

دیدی زدن برصورتم سیلی

من طاقت دیدن آن نگاهت را ندارم

عمه دعا کن من بمیرم

میلی برای زنده ماندن ندارم

از بس زدن سیلی برگوشم

گوشی برای گوشواره ندارم

اینان همانند که حرمت خضرا شکستن

آتش زدن پهلوی مادر را شکستن

عمه بخوان خطبه و افشاگری کن

اینجا بغیراز خدا کسی ، نداریم