عارفانه های یک دوست

 (با تو حرف دارم)

که می خوانی مرا با رمز و راز

با صدایم می گشایم ، قفل دل

کزنهان خلوت من می ربایی دل چرا؟

پرمی گیرد ازمرداب ، سوی تو

درکجاهستی نهان ای سبزمن

بس مه آلود است ادراک ها ،

آفتابی شو ،

خستگی از تن ساقه بگیر

وحشت از شب آلوده بگیر

پای برکوب چو رعد ، بربام ابری ما

حیرت گل از مرداب بگیر

باتو حرفها دارم سبز من