عارفانه های یک دوست

از پس این غیبت در آ ، ای گل خوش بوی ما

عشق تومی گشد مرا ، یوسف گم کشته چرا ؟

پرده کنارنمی زنی ، زخم زبان مرهم نهی

من چه کنم عاشقم ، همیشه درانتظار .

گرنفس شما دمد ، زنده شود این جهان

یوسف گم کشته ی من ، گریه نمی دهد امان

ای گل بستان نبی ، ازپس آن پرده درآ

مست نیازتوشدیم میکده بی تو خالی است

آینه ضمیر دل ، تورا گرفته است نشان

ای تو همیشه درمیان ، پرده کنار زن وبیا