عارفانه های یک دوست

(خزان رابایدزیبا دید)

دیدگان من درقاب ، چه کسی رامی جوید ؟

زودتر زمن هم ، کسی درباغ بود ؟

دربرق چشمانت ، زبانی گویا ست

درمن هرچه هست پنهان نیست

آه یادم آمد ، روزی تو دراین باغ

مرا به سوی خود می کشیدی

آخرین لحظه شیرین که مانده به یادگار

بادچه سبک می وزید وماچه سبک بال بودیم

خش خش برگهای خزان را نه به خزان

بلکه درپرنیان عشق برتخت عاشقی نشاندیم

زندگی منشوری است زیباه به زیبایی تو

ومن تورا اینگونه میدیدم درمنشورالماسی

که ازهرزاویه نورمی بارید ، درزمان

و خزان  را  باید  زیبا  دید

غ..ر..آ