عارفانه های یک دوست

(می شکنی شیشه دل) 

می زنی چشمک واما می شکنی دل چرا؟

دیدمت برسربازار وچه کردی ، بردل ما

عاقبت می شکنی شیشه دل ، زین گذر

توچه مغرورگذرکردی وآشوب شددل ما

وای براین دیده ودل ، که دلازارش توشدی

بی دلیل کردی سفرو، یاد نکردی توزما ؟

چون گمان کردی که دل ، باتوسِری دارد

به لبانم عطش و، میسوزاندعشقت دل ما

می تبد قلبم وباهرتپشی ، قصه ی تومی گوید

بخت که نبود این جدایی ، پس که جداکرد زما ؟

که گشاید گره ازبخت (غلام) وسرانجام عشق

یاکشد به سراپرده خلوت ، همه خاطرات ما

عطش عشق و احساس شعرم ، همه دروجود اوست

می ماند خاطراتی از توودل شکسته ما !

غ..ر..آ