عارفانه های یک دوست

 (ای تکیه گاه جوانان جهان )

زآن نامه ای که دادی دراین زمان ای شکوه عشق

زآن میل. که به روشنی جهان داشتی چشمم نخفته است

ای مایه امید مسلمین ، ای تکیه گاه جوانان جهان

مرنج زفتنه ها ، که مکربه خودشان بازگشته است

دانند سکوت دیگرجائزنیست ، آنهم نفوذ کلام شماه

احساس قلب کوچکم را ، چون رازبازگومی کنم

این شعرهم ترانه ای ست که بازگو می کنم

بگذارکه دشمنان آنچه رانهفته اند عیان کنند

برنمی نگرم گذشته ی خودراکه نهان می کردم

چون آفتاب گمشده ، پیدا شد درکلام نور

این عشق راچگونه میتوان نهان کنم

اینک که دشمنان ، رمیده اندازکلام نور

دردا که دیو.فرشته نما ، نقش بازی میکند

با جلوه کاروان کربلا ، دام رابرملا میکند

بکشای در، درهمه دوران عمر(غلام) با کلام حق

جز عشق به خاندان نبی ، کس گره باز نمی کند

غ..ر..آ