عارفانه های یک دوست

 (این غزل افسانه نیست ، دردعشق است با گلم)

گفته بودم چشم شهلایت ، مرا شبگیر کرد؟

خواب زچشمم ربودی و نخ ، نخجیر کرد ؟

هرچه می خواهی بگو ، این دل خراب تو است

جزوایی ازدرس ها ی ، تکرارعشق تو است

دل که پای بند توشد ازخود مران ، دلداده را

با اسیربند یت آخرمدارا نیست ، دراین بازار چرا ؟

برچو میگیری رخ ازما  ، دانی که میسوزی دلم

این غرورم رامحک داری دراین بازار ، چرا ؟

قصد سوختن کرده ایی ، لیلی دل دیوانه را ؟ 

من زخواهش های دل ، اصرار به ما ندن کردام

گه صدایم می زنی ، گه می کشُی با ناز (غلام)

این غزل افسانه نیست ، دردعشق است با گلم

غ..ر..آ