عارفانه های یک دوست

(ازغار حرا مسافری می آید)

حضورسبزعاشقان درخانه ی ، امن دنیا

ونگاها را درانتظار، هادی دیدم

میان آن همه هیاهوی بت پرستی

مرگ ادراک ابوسفیان را دیدم

وبوی گل را باد صبا نثاریاس کرد

وامید را در دلها دیدم

ازغارحرا مسافری می آید

درامتداد مسیرراهش نوردیدم

دربت خانه غروب ابدی شد

طنین لاالاالله را شنیدم

برای مکه نه !

اندوه ناامیدی را در رخ بوجهل ها دیدم

طنین صدای لبیک بیشتروبیشترشد

کلام وحی را چه مبارک شنیدم

خوشبوی مثل عطرگل نارنج کلام محمد(ص)                                

صُمٌ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لاَیَرْجِعُونَ را در بوجهل دیدم

درصداقت عطر گل شب بو و، عطرگل محمدی

غلامان را همه درصف ، چون غلام دیدم

غ..ر..آ