عارفانه های یک دوست

قرص ماه توهستی و ، برگه تنها منم 

به سفررفتی وترس نیایی ، با من است        

به سفررفتی وننوشتی دوسه خط قابل ما            

بخورم من تکانی وکشم ، صدافسوس شما     

بگذارید که آه بکشم ازته دل ، آب شوم      

زره زره بکشم ، درد و کوتاه شم       

مثل افیون خطرناک ، بسوزم ودود شوم     

شعله های آتش ، یوسف ومعبود شوم       

مثل هیمی بسوزان به تنورو ، خاکم کن      

هرچه بد لایق ما هست ، توسزاروارم کن       

به خرابات نشستم ، شکستم به ادب مم شدم              

نکشید دست زعشقش غلام ، گرچه خاموش شدم      

غ..ر..آ