عارفانه های یک دوست

من خدایی ازتو میسازم ، خدا  

درخیالم خانقایی ازتومیسازم خدا  

خیس میشم زیرچتر پلکه چشمانم چرا ؟    

دستم ومحکم گرفتم به دامانت ، خدا   

گفتم او راعاشقی کارآسانی که نیست

پرده پوشی ازرازها کارآسانی که نیست   

آه شدم بندی زندان دنیا ، چرا ؟

این همه تصویرزیباه ، زمستان است خدا

من بجزتوهرشب مهمان رویا میشوم

نامه ها را پاره و ، غرق دنیا میشوم 

هرچه ساختم با تو می دانم که هست

صبح غرق سیاه موج ، موها میشوم      

دورم ازکعبه ونزدیکتراز ، کعبه توایی   

برمیگرددغلام ، سرور آن روز توایی    

غ..ر..آ