عارفانه های یک دوست

چرا زلف سیاهت را زما ، پنهان داری

نشانم میدهیدهرشب. قرص ماه ، دلارایی

که مشتاقم زبانت را بفهم ، با مایی ؟

نگاهت دلبری دارد ، فرح بخشی زیبایی

به رخ گیسوفرورختی تودرجانم هویدائ

تورامستانه میبینم. پریزادم ، پریرویی !

نمیخوانم نگاهت راعجب صورتگری هستی

تو در دلها پنهانی ، بهشت آرزوهایی

مکن بازیگری باما ، به هررصورت غلام داری

میان جمع عشاقت توصداها ، زبان داری

غ..ر..آ