عارفانه های یک دوست

ببین حال که بیمارم ، کجاست خانه ی دلبر   

مگردان رو ازما ، بیا پا ی دلم. دلبر       

یجورا بیکسم اما هوای ، تودارم     

شدم بازیگراما ، نقش نیست جانم        

میان اینهمه نقشه ، فقط نقش تورا دارم   

میان قاب این سینه فقط عکس تورا دارم

یجورایی خدا آخر ، ما را هم می بخشه            

مکن بازیگری با دل ، مکش اینهمه نقشه     

غلام داره گرا میده ، که باورکنی هستم             

بگیر دستم ویا را ، ازاین تنهایی خستم

تواین شبهای سردرکم ، مکن بی روزنه مارا

یجوری دلبری کردی ، بیا و بگزارازما

غ..ر..آ