عارفانه های یک دوست

بهمن سرد

باز تب سردی به سراغم آمد و در من هویدا شد

مرحمی نیست مرا

دراین بهمن سرد

این دلتنگیم ازنبود توست

دلتنگ آن نگاهت

دلتنگ آن مراقبت هایت

که بازسراغم رابگیری

یا اینکه به خانه ام بیایی

دلتنگم مادر

دلتنگ که برایم شعربخوانی و در آغوشم بگیری

آه مادر، سرد میشود هوا وقتی که نیستی

سرد میشود این روزها که میدانم دیگر ندارمت

آه مادر، مادر، مادر

میخواهم مزارت رادرآغوش بگیرم

اجازه میدهی آیا ؟

فرزند همیشه عاشقت !

غ..ر..آ