عارفانه های یک دوست

نگاهت غمزه میریزد ، لبت  آوازمیخواند

خمارم میکنی هر دم ، تو با جادوی لبخندت

اثرکرد است در روحم ، سلام طاق ابرویت

دلم هرسوی میگردد ، برایت صد غزل دارد

هوایی گشتم ازعشقت ، توپنهان میکنی خود را

تومیمانی پس پرده ، و من را میکنی حاشا

خیالی نیستی ای یار ، به ذلفت بسته ام گیسو

و با عطر نفسهایت ، سفیدش کرده ام این مو

همی فکرتورا دارم  ، زتنهایی اسیر غم

مثال مردن قویی ، غلام هم هست با این غم

غ..ر..آ