عارفانه های یک دوست

  توستاره توماه توکجای کجا 

میکشم نقش تورا ، مه گلرخ بیا   

بشکنی گرشبی غرُق خانه دل   

قدغن میکنم که ، نیاید سحر 

شبی هرگزدل من بی توبه رویا نرود  

بی توهرگز به باغی ، به تماشا نرود     

عکس ماه ، تورا نقش قلبم می کنم       

عطر بوی تواز ، زینت تن نرود       

شب مهتاب وستاره ها زینت تو        

توبمان به برم هم عسل وهم غزلم     

توپری توغزل توترانه های دل       

نگاهت کند رها عطربهاری به تنم    

گل روی تو.هوس کرد هوا را به نفس    

آن نسیم دم تو ، داد غلام را نفس       

نگذارکه بخوانند غم هجران تورا     

 تو نیایی وطنم ، ند مد بی تونفس

غ..ر..آ