عارفانه های یک دوست

بنازم دلرباای که ، شراب ازدست ساقی خورد

دراین میخانه بنشستند و ،  با این واژهامستند

مکن شوریده حالم را ، که هرمستی ، مستی نیست                 

  زمین است که میچرخد ، ویا من مست ومدهوشم

عجب شوریده حال هستم ، قلم چرخید در دستم

بنازم فرق این مستی که هم هوشیار و ، هم مستم

قیامت کرد این مستی ، عجب شوریده حالم را

تورویای وغزلهایم ، توه هم از دید من مستی              

توشعرم دلربایی و ، بهشت وجنتم کشتی

به سازاین غلام امشب ، قنلدروارمیرقصی

تغلب می کنم امشب ، ویا اینکه ترد ستم ؟               

به اسم. القَلمِ وَ ماَ یَسطٌرُونَ ، قلم جسبید بردستم

غ..ر..آ