عارفانه های یک دوست

آن نگاهی مست و رویایی

می دواند چشم ، مراهرسویی

می خواند باغبان افسانه

قصه ی شهزاد ، میخانه

میرساند درگوشم آهسته

نغمه های شاد وپیوسته

هم چوآرام باش وبی تشویش

باده ای ، درجام مینایت بریز

میدوید با صوت کلامی ، باد

باده ، درجام غزلها بریز

برفراز تاج اندیشه ات

معرفت درجام ، غزلها بریز

گرد افکاری نگردی ، بی کسی

ازکس بی کس غلام آموخت درس

غ..ر..آ