عارفانه های یک دوست

دراین جهان نجسته ام ، کسی بغیرتو

چگونه برگزینمش ، کسی بجای تو

دراین جهان درحیرتم ، هم غم ومسرورمنی

آوردام پناه به تو ، چون همه هستی منی

زخویش بی خبر و ، به باد وطوفان رها

ببین که گشته ام ، اسیرجذبه های تو !

نه بگسلم ز تو دگروفامگرگسستنی است

مگرکه عهدعاشقان ، شکستنی است ؟

چوشب شود سرخوشم ، بخواب ببینمت

به شاخه ی ارغوان ، غنچه ی مست بچینمت

عجب شعله می کشد ، کبود دیدکان تو

همچوبه شوق رود ، غلام به غم سرای تو

غ..ر..آ