عارفانه های یک دوست

من ازآدمها ، حرف ها شنیدم  

که روی پای ، تو باید بیفتم

خودت دیدی حدیثی ، من نگفتم

من ازحالم به کس ، غیرازتو نگفتم

چه رنگا رنگ آدمها ، یه جوری

همیشه تو ، همونی و، همونی

همه رفتن ومیراند ، یه روزی

تو که باهمه ماندی ، می مونی

همیشه میکنم عاشقت را ، اقرار

همین عشق شود ، تگراروتگرار

من هرجا کُم شدم ، پیدام توکردی

به رویم تو آغوش ، بازکردی

مگه میره ازیادغلام ، که هربار

زمین خوردو ، گرفتی دستش وباز

یکی مثل تورا دارم ، عاشق ومست

یکی مثل خودت ، همتا نیست و نداری

غ..ر..آ