عارفانه های یک دوست

بیا ای بهتر از جان مگراز ما ، بهتری دیدی
زما رخ تابیدی و به چشمت ، دیگری دیدی؟

به چشمم چومی بینی گرانی های دردم را
به گل شبنمی بنشست به قطره ، گوهری دیدی

به فریادم برس جانا ، درآغوش تو دارم جان
  گمانم اختری دیدی ، درآسمان سحرگاهان

مگرافسون شدی جانا ، ز افسون ها ، می دانی؟
نکردی حال ما راخوش توافسونگر ، کجا دیدی؟

مرا عقلی نمانده باز زعشقت ، بجزچشم ترم اینجا 
بسوز ای آتش جانم ، توهرجا ، خشک و تر دیدی

توحق داری ای غم ، که دست از ما نمی داری
تو با کمتر کسی جزما ، دل غم پروری دیدی

مسوزان عشق ، غلام را ، مگرائنکه سزاواراست
که او رانهال خشک و بی ، برگ و بری دیدی

چوآن جورخزان آمد ، تهیدستی نصیبم  شد
میان باغ این گیتی توای گل ، گل دیگری دیدی

غ..ر..آ