عارفانه های یک دوست

غم درون دیدام را ،

قطره قطره آب کن

سایه سرک میکشد ،

توافتاب کن

شراربه جانم انداخت ایی ،

اما !

بیا وشب مرا ،

تومهتاب کن

بی تومستی یم ،

عذاب میشود

توجام مرا ،

پرازشراب کن

نگاتومرا ،

به اوج میبرد

توآسمان مرا پراز ،

شهاب کن

بیاکه خوش می آیی ،

ازسرزمین عطرها

بیا وآسمان شهرمرا ،

پرازشهاب کن

بیا که بس کنند ،

لای لای مطربان

توباحریرنگاهت مرا ،

مست شراب کن

بیا که جمعه ها شدن قطارو ،

ما بی قرار

کدام جمعه غلام را ،

سوار می کنی ؟

به گرمی لای لایت ،

چوکودکی !

مرا مست و ،

توخواب می کنی ؟

غ..ر..آ