عارفانه های یک دوست

نغمه قالوابلا برگوش ، دلبرمیزنم

طاق ابرو برخانه ی ، دلبرمیزنم

یک صلا هرشب مرا ، مست میکند

باده انگورنیست ولی ، مست میکند

خواب نیم. بیدارنیم ، اما چرا ؟

عاشق دیوانه را داغ و ، مست میکند

درسکوت شب غلام ، داد دلبرمیزند

نور امید سرازخانه ی ، دلبرمیزند

ازکجاست این  نور ، مرا بیتاب کرد

چشم سرنورنمیبیند ، مرا بیتاب کرد

غ..ر..آ