عارفانه های یک دوست

صدای انفجار وموج و ، ناله های من

مانده یادکاربه رسم ، دلبری های من

حرفهای توغزل وترانه های ، من

ازواژهای شعرت انکشت نما ، من

می نالم زعشفت ، شبها

ای بانگ عاشقانه ی ، شبهای من

ازعاشقان چه میدانی ، رسم دلبری ؟

توداری نگاه به دلی که هست ، خانه من ؟

گرگوشت آشنا است ، به نوای من

قدم رنجه کن و ، بیا به خا نه ی من

تو ننگربه پیری ، به عشق زنده ام

در این خزان توی ، جوانه ی من

به چهره گرکشیده شده خط پبری ، ببین ؟

بررخم . زده انده ، تازیانه ی عشق

نه دورازخانه ودروطنم ، همای عشق

بیا که سینه ی غلام شده ، آشیانه ی عشق

گرکه یا آورندعهد مردان ، زمانه ی ما !

به هرزبان به میان آورند ، سخن ازعشق

غ..ر..آ