به امید تومن ، خوش کردام دل .... که پیک آشنا آید ، به منزل
به امید تومن ،
خوش کردام دل
که پیک آشنا آید ،
به منزل
نگاهش فتنه ساز ،
دلم شه
همآهنگ با دلم ،
هم صدای شه
سحرگاهان که دل ،
دامن کشان بود
دل گم کرد ره ،
او را نشان بود
کجا دل درقفایش ،
شادمان است ؟
دل عاشق با او ،
در امان است
به جزعشق کس از او ،
چیزی ندید
به هرکوهی نظرافکند و ،
اوراغلام دید
به هربیشه سرودم ،
نغمه ازعشق
زمین وآسمان را ،
بهرنعمت آفرید
غ..ر..آ
[ شنبه 96/7/15 ] [ 8:50 صبح ] [ غلامرضا رمضانی آقداش ]