عارفانه های یک دوست

پدر و پسر

پدر گفت : قبل از اینکه تو را با دنیای خارج از منزل آشنا کنم ،به تو فرزندم پندی می دهم که باید بخاطر بسپاری .

وهر گز فراموش ، نکنی  چون  تمام آنچه که پدرم به من آموخته  به تو باز گو میکنم تا بهترین فرد ممکن   باشی .

(یک) اینکه قادر خواهی بود کار های بزرگی انجام دهی ، واشاره به بوته های شمشاد کرد ، وگفت تومثل شاخه ی.

آن بوته شمشادی هستی که باغبان هر روز او را حرس میکند تا به شکل زیبائی در بیاورد ، به شرط  اینکه هرانچه .

معلم واستاد به تو می گویند درست انجام دهی .

(دوم) اینکه ممکن است برای تمرین کارهائی را انجام دهی که برایت سخت باشد وخسته کنند. که باید تجربه اش بکنی.

(سوم) اینکه تو قادر خواهی بود اشتباهی را مرتکب شوی ، و دوباره تجربه واصلاح کنی .

(چهارم) مهمترین قسمت چیزی است که درون تو است ، هوش و خمیر مایه .

(پنجم) در هر سطحی که قدم می گذاری باید آثار وآنچه آموختی با اندیشه از آن استفاده کنی: وتحت هرشرایطی به وظیفه.

خود عمل کن .