عارفانه های یک دوست

باعشوه وناز ،

توچه زیبا کلامی

بااین دل بیچاره چه کردی .

که بنامی

بردی به هرسو ،

توهوش وحواسم

پروا نکرد دل دیوانه ،

دُردانه خاصی

خوردم به جانت قسم ،

آهسته و آرام

میمیرم اگر ردشوی ،

با من نباشی

ازکوچه گذشتی ،

توآهسته وخاموش

بردی دلکم را ،

ونکردم فراموش

ردمیشوی وبی خبراز ،

حلال رویت ؟

ایستاده غلام ،

به نورماهتاب رویت

آمد سراغم غم جانگاه ،

که بسوزم

گفتم دلکم چه خوش ،

به دامش فتادم

غ..ر..آ