عارفانه های یک دوست

آمدم ازدیار ،

دیگری

یار همان بود و ،

همان دلبری

عشقی یاری برسرم بود ،

ای دریغ

آن پرستوبود وآسمان و ،

نه دیگری

همسفرم بود همه عمر و ،

سنگ صبور

ازبهارآمدیم ،

دربهار دیگری

بوسه زد عطرگوانها ،

برتنم

شده شیرین تر ،

این دلبری

آنچنان آلوداش گشت ،

غلام

گرنباشد میشود ،

عمرش خزان

غ..ر..آ