عارفانه های یک دوست

در دفترشعرم.گل ،

توباغ غزل بودی

آهنگ غزلهای ،

رقص قلم بودی

آمد زدرآن خاتم ،

هرشب به سراغ دل

شد صاحب مُلکی دل ،

چون نغمه خوان بودی

دیگرنشد پنهان ،

بی صبری این عاشق

درآتش وهجرو درد ،

سنک صبوربودی

ای نغمه پردازِ هنگام سحر ،

عاشق

درچشم غلام جانا ،

خورشیدِ قلم بودی

تقدیرچنین بوده ،

یک عمرپی عشقیم

اول چه آسان عشق ،

آخرچه بلا بودی

هم سوختم وساختم ،

هم عاشق وسرمستم

اول چه آسان عشق ،

آخرچه بلا عشقی

غ..ر..آ